Yazarı Alper Canıgüz. İlk olarak takip ettiğim bir blogda yazarın bir yazısına rastladım. Sonra yeni duyduğum herşeyde olduğu gibi ekşi sözlükte bir araştırma yaptım. İyi yorumlar vardı. Kitaplarına netten bakınca başka bir blogda yazardan ve kitaplarından övgüyle bahsedildiğini hatırladım. Okumaya karar verdim. Genel olarak beğendim. Aslında anlatması zor bir kitap. Türünü hatırlatmak değişik bir kitap olduğu hakkında yeterli bilgiyi verir sanırım: Psiko-absürd romantik komedi. Türünün hakkını vermiş diyeyim ben. Tarzı hoşuma gitti. Eğlendim okurken. Güldüğüm çok yer oldu. Hamit-Hector ve özellikle profesör-öğrenci diyalogları oldukça güzeldi. Hoşuma giden kısımlarından bir-iki tanesi:
- Sizin kafanız çok karışmış. Şöyle bir örnek vereyim: Bir ayı görüp adrenalin salgılıyorsunuz ve buradan da her adrenalin salgıladığınızda bir ayıyla karşılaşacağınız sonucuna varıyorsunuz.
- Bu sorunun farkındayım ama aklıma daha iyi bir yöntem gelmiyor.Ne de olsa ortada bir ayı falan yok, her şey benim kafamın içinde başlayıp bitiyor.'Belki de insan korktuğu için kaçmıyor, kaçtığı için korkuyor.' diyen William James değil miydi?
-----
O aralar bir kitapta kendisininkine benzer şifreli alfabeleri çözmenin basit bir yolu olduğunu okumuştu. Kitapta anlatılan yönteme göre, yazının yazıldığı dilde en çok kullanılan harfler şifreli metinde en çok kullanılan karakterlerin yerine yerleştiriliyor ve bu şekilde metin yavaş yavaş çözülüyordu.
0 bıdı bıdı:
Yorum Gönder