Garip

İnsanoğlu garip. Çok alakasız olaylar arasında bağıntı kurabiliyor bilinçsizce, yeter ki bilinçaltında canı istesin. Ya da ben garibim bilemiyecem artık orasını. Bu kanıya nerden vardığıma gelecek olursak son zamanlarda telefonu evde unutma hastalığı baş gösterdi bünyede. Sadece geçen hafta üç kere telefonumu evde unuttum. Çok konuşmasam da her zaman yanımda olur telefon. Birinin arayıp da bana ulaşamaması pek olası değildir. En kötü açamayacak durumdayımdır, meşgule veririm. Öyle -evde dahi- telefonun sesini kısıp bir köşeye atanlardan değilim yani. Var öyle ciğerlerimiz, kardeşlerimiz sağolsunlar. İnsanı deli etmeye birebirler.

Neyse geçen bu unutkanlığın sebebini düşünürken, cevap Turkcell'den geldi.

"Değerli müşterimiz x ayı kullanımınız 12.5 tl yi geçmediğinden faturalandırılmamıştır. 12.5 tl'yi geçmeyen faturalar 3 ayda bir faturalandırılmaktadır."

Ben bu mesajı bir yerden hatırlıyorum dedim kendi kendime. Sonra mesajlara bakınca gördüm. Son 4 ayda 3 kere gelmiş aynı mesajdan. Neden 4'te 4 olmadığı da mesajda yazıyor zaten. Hadi kimse aramıyor, ben kimseyi aramıyorum da birkaç mesaj bile mi gelmez yahu. Turkcell'i arkadaş etmişiz kendimize çektiği mesajları bile silmiyoruz. E telefonu kullanmaya kullanmaya da unutacak raddeye gelmişiz dolayısıyla. Bunların üstüne üniversite günlerim geldi aklıma. Nerde o 40 liradan aşağı gelmeyen faturalar dedim, şöyle bir iç geçirdim eski günleri yad ettim. Bir hüzün kapladı bedeni. Ne günlerdi be dedim. Hepi topu iki sene oldu okul biteli ama değerini anlamak için yetti de arttı bile o iki sene.

Kısacası istediği, özlediği bir şeyi illa her an düşünmesine gerek yok insanın. Aradan beriden, kıyıdan köşeden en alakasız detaylardan dahi aklına geliyor. Dedik ya, yeter ki canı istesin.